انسولین و درمان کولیت مزمن

21سپتامبر 2018- میلیون ها نفر هر روز برای درمان دیابت خود، از انسولین استفاده می کنند. اما به نظر می رسد دیابت تنها بیماری نیست که انسولین بر آن اثر دارد. در یک تحقیق جدید که شامل آزمایشاتی بر روی موشهای تحقیقاتی بود، روش جدیدی برای درمان کولیت مزمن با انسولین رگولار کشف شد. محققان دریافتند که التهاب مزمن روده را می توان با تزریق انسولین به رکتوم به طور موثر درمان کرد، این مطالعه با همکاری بخش هایی از دانشگاه کپنهاگ و دانشگاه Roskilde انجام شد. محققان شرکتی را با هدف تحقیق در مورد این درمان و عرضه ی آن به بیماران تاسیس نمودند.

 پرفسور Jørgen Olsen، یکی از مخترعان این درمان و استاد گروه پزشکی سلولی و مولکولی در دانشگاه کپنهاگ می گوید: درمان جدید ما با انسولین بر روی موش، پتانسیل بالقوه ی این دارو را در برابر التهاب مزمن روده ای در انسان نظیر بیماری کولیت اولسروز نشان می دهد.درمان های موجود برای بیماریهای التهابی روده نظیر کولیت اولسروز حمله به سیستم ایمنی روده و تضعیف آن است. در حالیکه روش ما، تقویت دفاع سلول های خود روده است. به نظر می رسد که این روش موثر است و احتمالا می تواند در ترکیب با درمان های موجود مورد استفاده قرار گیرد.
این مطالعه ی جدید به تازگی در مجله ی scientific Journal of Crohn's and Colitis منتشر شده است و تأثیر این درمان را در یک سری از آزمایشات بر روی موشهای مبتلا به کولیت مزمن از نوع کولیت اولسروز( 20،000 دانمارکی از این بیماری رنج می برند)، مورد بررسی قرار داده است.علت این اختلالات روده ای ناشناخته است اما باعث ناراحتی شدید بیماران شده و می تواند منجر به اسهال خونی، کم خونی، درد معده و کاهش وزن شود.

تقویت سیستم دفاعی و تضعیف حمله

محققان اثرات درمان با انسولین را به روش های مختلف بررسی کردند. اولا، آنها نشان دادند که میزان التهاب، که با سطح نشانگر Cox2 مشخص می شود، 50 درصد نسبت به درمان در گروه کنترل با سالین کاهش می یابد. این تاثیرات کمابیش مشابه با همان تاثیراتی است که در آزمونهای قبلی بر روی موشها با درمانهای موجود در بازار گزارش شده است.
دوم این که، محققان از وزن بدن موش ها بعنوان شاخص دیگری برای بررسی اثربخشی درمان استفاده کردند. ما می دانیم که افراد مبتلا به کولیت معمولا وزن زیادی را از دست می دهند، زیرا آنها غذای زیادی نمی خورند.از آنجائیکه نشانگر وزن، یک نشانگر نسبتا خام است، برخی از مطالعات بر روی درمان های موجود هیچ تاثیری از تغییرات وزن را گزارش نکرده اند. با این حال، موش های تحت درمان با انسولین، 15 تا 20 درصد کمتر از گروه کنترل وزن خود را از دست دادند و پس از درمان، آنها 50 درصد سریعتر وزن گرفتند، که نشانه ی مهمی از سلامت است.
انسولین با فعال نمودن ژنی درون سلول های روده، بر درمان این بیماری تاثیر می گذارد، بر طبق سایر مطالعات، این ژن دارای اثرات آنتی اکسیدانی است و بنابراین می تواند از سلول های روده در برابر التهاب محافظت کند.همین موضوع باعث می شود که مکانیسم این درمان جدید با نحوه ی عملکرد داروهای موجود متفاوت باشد، زیرا داروهای موجود به جای تقویت سیستم دفاع روده، حمله ی سیستم ایمنی بدن به روده را ضعیف می کنند. بنابراین محققان امیدوارند که این درمان جدید بتواند همراه با داروهای موجود مورد استفاده قرار گیرد.

امید برای تأیید سریع

بر اساس این نتایج مثبت، محققان در حال حاضر شرکتی را تاسیس کرده اند که آزمایشات بالینی را بر روی انسان را طراحی و پیگیری کند، آنها امیدوارند در نهایت این تکنولوژی بزودی در اختیار بیماران قرار گیرد.
دانشگاه کپنهاگ همراه با محققان این شرکت، برای ثبت اختراع این روش درمان اقدام کرده اند.درخواست ثبت اختراع منتشر شده است و توسط ادارات ثبت اختراع اروپا و آمریکا در حال بررسی است. شرکت مذکور و دانشگاه کپنهاگ در مورد توافق نامه ای برای مجوز استفاده ی تجاری از این حق ثبت اختراع در حال مذاکره هستند.
به گفته پرفسور Jørgen Olsen، محققان باید با استفاده از بودجه ی صندوق های تحقیقاتی آزمایشات مرحله یک را آغاز کنند که اولین آزمایشات برای اطمینان از ایمنی درمان بر روی انسان است و توسط پرسنل مراقبت های بهداشتی به دقت نظارت خواهد شد.
در عین حال، محققان در حال حاضر به دنبال سرمایه گذارانی هستند که مایل به همکاری با آنها برای انجام مراحل دوم و سوم تحقیقات باشند، آنها انتظار دارند فرآیند اعطای مجوز به این روش درمانی در مقایسه با یک یک داروی جدید، سریع تر انجام شود، زیرا تزریق دارو در رکتوم با داروهای موجود، روشی است که در حال حاضر توسط بیماران مبتلا به کولیت روده انجام می شود و از آنجاییکه انسولین مدتها است که بعنوان یک داروی تایید شده برای درمان بیماران دیابتی استفاده می شود، احتمالا روند تایید این روش درمانی با سرعت بیشتری انجام خواهد شد.

منبع و سایت خبر:

Journal of Crohn's and Colitis, 2018; DOI: 10.1093/ecco-jcc/jjy112

www.sciencedaily.com/releases/2018/09/180921113424.htm